Ανήμερα Μεγ. Σάββατο, μια από τις γάτες που ενδημούν στον κήπο μας στη Σαρωνίδα γέννησε ένα μαύρο γατάκι. Τις φωτογραφίες τις έβγαλα λίγη ώρα μετά, δεν έχουν καλή εστίαση αλλά δεν ήθελα να ανησυχήσω τη νέα μητέρα. Για τρείς μέρες δεν κούνησε από δίπλα του, ούτε για να φάει, το φαί το βάζαμε στο πιάτο και αυτή πήγαινε τα δύο βήματα που τη χώριζαν με το γατί κρεμασμένο πάνω της. Αναρωτιώμασταν τι θα γινόταν όταν θα φεύγαμε, πως θα επιβίωναν μητέρα και νεογέννητο. Λες και μας άκουσε την τέταρτη μέρα το πρωί δεν τη βρήκαμε στη θέση της, είχε πάρει το γατί της και είχε μετοικήσει σε άλλο ασφαλέστερο μέρος όπου ήξερε πως θα έβρισκε τροφή.
Χαιρετώ. Τα ζώα κατά ένα περίεργο τρόπο "καταλαβαίνουν" ή διαισθάνονται πολύ περισσότερα από όσα νομίζουμε .... Υπάρχουν εκπληκτικές ιστορίες "αντίληψης" των ζώων που καμιά επιστήμη δεν μπόρεσε μέχρι σήμετα να εξηγήσει. Η γάτα της ιστορίας σας "κατάλαβε" ότι θα φεύγατε....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχεις δίκιο αγαπητέ Mike, και εγώ έχω να διηγηθώ αρκετές ιστορίες αντίληψης των ζώων, που βάζουν σε αμφιβολία τη γενική αντίληψη ότι το μόνο νοήμων ον του πλανήτη είναι ο άνθρωπος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνεξάρτητο το μήνυμά μου με το θέμα σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλώς πολλές ευχές για το νέο σας βιβλίο
Τέσυ Μπάιλα
Χρόνια πολλά στις μανάδες όλου του κόσμου!
ΑπάντησηΔιαγραφή