www.psichogios.gr
Σας ξάφνιασα; Τι είναι αυτό που με έπιασε να γαλλοφέρνω;
Ας όψεται η Γαλλική τηλεόραση ...Μάλιστα.... Χθες βράδυ, μετά μια πολύ συναισθηματικά αφορτισμένη μέρα, για τους δικούς της λόγους, κάθισα να δω τηλεόραση και ελείψει κάποιου ενδιαφέροντος προγράμματος στα ελληνικά κανάλια, πατώντας το τηλεχειριστήριο, κουλαντρηστήρι στην οικογενειακή διάλεκτο, έπεσα πάνω στη TV 5 που έδειχνε την ταινία " Οι ομπρέλλες του Χερβούργου" με πρωταγωνίστρια μια νεαρώτατη Kατρίν Ντενέβ. ΄Εμεινα καθηλωμένη να ξαναβλέπω μια ταινία που είχαμε δει πριν απο... κάποιες δεκαετίες. Η ταινία είχε γυριστεί το 1964...έχει λοιπόν αρκετές ρυτίδες όπως όλοι μας, όσοι μείναμε, από αυτούς που την είχαμε δει όταν πρωτοπαίχτηκε. .
΄Εμεινα λοιπόν να κοιτάζω και να συγκινούμαι, όχι με την υπόθεση που ήταν μελό ή με το παίξιμο των ηθοποιών, αλλά με τα τραγούδια, με πρώτο και καλύτερο το γλυκό τρυφερό, "Mon amour ne me quitte pas". Σίγουρα κάπου θα το έχετε ακούσει.
Αν όχι το έχω για σας. Τραγουδά η Νάνα Μούσχουρη.
Χάρη στην ταινία έγινε το θαύμα. Γύρισε ο χρόνος πίσω, εικόνες μιας εποχής που μοιάζει τόσο μακρινή..τόσο ωραία ... Μια Κατρίν, ωραία, νέα, πολύ νέα, ντυμένη με μοντελάκια Σανέλ, παπούτσια μπαλαρίνες, αδιάβροχα Μπέρμπερυς, και η μαμά της κοψή με ταγιεράκια και μαργαριτάρια, καλοχτενισμένη, ατσαλάκωτη, να περιφέρονται τραγουδώντας σε χώρους κομψούς ταιριασμένους με την εμφάνισή τους ενώ στο βάθος πάντα παρούσα η ατμόσφαιρα του λιμανιού, η υγρασία, η βροχή τα βρεγμένα λιθόστρωτα των δρόμων, οι κομψές ομπρέλλες. ..
Νοστάλγησα την εποχή της νιότης μου, νοστάλγησα την εποχή που δεν είχαν αρχίσει να γενιούνται τα προβλήματα που ζούμε σήμερα, την εποχή που πιστεύαμε πως όλα ήταν δυνατά και πως η αγάπη μας προφυλάσσει από κάθε κακό..
Αγαπάτε τη νέα Κατρίν Ντενέβ; Τις Ομπρέλλες του Χερβούργου, την εποχή που δε γνωρίσατε και που γνωρίζετε μόνο μέσα από ταινίες, εικόνες βιβλία...Ναι.. Εγώ τα αγαπώ όλα αυτά, χαίρομαι που τα γνώρισα, τα έζησα, τα ζήσαμε...
Ας όψεται η Γαλλική τηλεόραση ...Μάλιστα.... Χθες βράδυ, μετά μια πολύ συναισθηματικά αφορτισμένη μέρα, για τους δικούς της λόγους, κάθισα να δω τηλεόραση και ελείψει κάποιου ενδιαφέροντος προγράμματος στα ελληνικά κανάλια, πατώντας το τηλεχειριστήριο, κουλαντρηστήρι στην οικογενειακή διάλεκτο, έπεσα πάνω στη TV 5 που έδειχνε την ταινία " Οι ομπρέλλες του Χερβούργου" με πρωταγωνίστρια μια νεαρώτατη Kατρίν Ντενέβ. ΄Εμεινα καθηλωμένη να ξαναβλέπω μια ταινία που είχαμε δει πριν απο... κάποιες δεκαετίες. Η ταινία είχε γυριστεί το 1964...έχει λοιπόν αρκετές ρυτίδες όπως όλοι μας, όσοι μείναμε, από αυτούς που την είχαμε δει όταν πρωτοπαίχτηκε. .
΄Εμεινα λοιπόν να κοιτάζω και να συγκινούμαι, όχι με την υπόθεση που ήταν μελό ή με το παίξιμο των ηθοποιών, αλλά με τα τραγούδια, με πρώτο και καλύτερο το γλυκό τρυφερό, "Mon amour ne me quitte pas". Σίγουρα κάπου θα το έχετε ακούσει.
Αν όχι το έχω για σας. Τραγουδά η Νάνα Μούσχουρη.
Χάρη στην ταινία έγινε το θαύμα. Γύρισε ο χρόνος πίσω, εικόνες μιας εποχής που μοιάζει τόσο μακρινή..τόσο ωραία ... Μια Κατρίν, ωραία, νέα, πολύ νέα, ντυμένη με μοντελάκια Σανέλ, παπούτσια μπαλαρίνες, αδιάβροχα Μπέρμπερυς, και η μαμά της κοψή με ταγιεράκια και μαργαριτάρια, καλοχτενισμένη, ατσαλάκωτη, να περιφέρονται τραγουδώντας σε χώρους κομψούς ταιριασμένους με την εμφάνισή τους ενώ στο βάθος πάντα παρούσα η ατμόσφαιρα του λιμανιού, η υγρασία, η βροχή τα βρεγμένα λιθόστρωτα των δρόμων, οι κομψές ομπρέλλες. ..
Νοστάλγησα την εποχή της νιότης μου, νοστάλγησα την εποχή που δεν είχαν αρχίσει να γενιούνται τα προβλήματα που ζούμε σήμερα, την εποχή που πιστεύαμε πως όλα ήταν δυνατά και πως η αγάπη μας προφυλάσσει από κάθε κακό..
Αγαπάτε τη νέα Κατρίν Ντενέβ; Τις Ομπρέλλες του Χερβούργου, την εποχή που δε γνωρίσατε και που γνωρίζετε μόνο μέσα από ταινίες, εικόνες βιβλία...Ναι.. Εγώ τα αγαπώ όλα αυτά, χαίρομαι που τα γνώρισα, τα έζησα, τα ζήσαμε...
