Βλέπω την ώρα της ανάρτησης, αγαπημένη Έλλεν. Μπορώ να φανταστώ την αγρύπνια σου... Την ξέρω, την έζησα. Να τον θυμάσαι έτσι όπως ήταν, ωραίος πάντα και γελαστός. Ξέρω πως ό,τι και να πούμε, όσο κι αν φιλοσοφήσουμε το θάνατο, αυτός δεν παύει να μας αφήνει τις πιο βαθιές πληγές. Η σκέψη μου πάντα μαζί σου.
Δεν μπορώ καν να φανταστώ τι περνάς. Ομως ξέρω τι ειναι αυτοί οι τεράστιοι αποχωρισμοί. Σε φιλώ και θα σου κρατώ το χέρι νοερά. Εδώ είμαι, αν με χρειαστείς. Και, ναι, πάντοτε θα τον αγαπάμε όσοι τον γνωρίσαμε, έστω και λίγο.
Aγαπητή Έλλεν όσοι αγαπούν έχουν νικήσει τον κόσμο! Η δική σας αγάπη θα κρατήσει για πάντα, γιατί έχει τη στόφα της απόλυτης παράδοσης. Εμείς εδώ, θα έχουμε μια ανοιχτή αγκαλιά για όποτε την χρειάζεσαι....
Την περασμένη Τετάρτη το μεσημέρι αποχαιρετήσαμε τον Κίμωνα, στον Μάραθο. Κύλησαν όλα τόσο γρήγορα, σ᾽ ένα κλίμα μεγάλης συγκίνησης και με την καρδιά έτοιμη να σπάσει κάτω από τον καυτό ηλιο του μεσημεριού, με τη μορφή του γελαστού Κίμωνα να κυριαρχεί μέσα μας, τον θρήνο και τον σπαραγμό της “καλής του”, και τις θλιμμένες, με παγωμένα από τη θλίψη πρόσωπα, όμορφες κόρες του. Κι εμείς γύρω, φἰλο καλοί, αποχαιρετούσαμε βουβοί τον Κίμωνα, έναν σπάνιο, Καλό Άνθρωπο, που έφευγε. Aφόρητο το αίσθημα: “ποτέ πιά!”. Η γαλανόλευκη που τον σκέπαζε δόθηκε στην οικογένειά του. Στο νού μου περνούσαν εικόνες από το προπερσινό καλοκαίρι που είχαν την καλωσύνη να με επισκεφτούν στις Κιτριές και να ανεβούμε και στην Πολιανή!! Ωραίες αναμνήσεις, με την μορφή του Κίμωνα να κυριαρχεί, παντοτε γελαστός κι ευχάριστος! Ὀμως τώρα έφυγε! Καλή αντάμωση, “καλέ μας”! Έλλεν είμαι εδώ και σε αγαπώ! Κική
Το έμαθα και ήμουν μακριά για να βρεθώ κι εγώ εκεί για το τελευταίο "αντίο". Ούτε τολμώ να σε πάρω τηλέφωνο... Δεν θέλω ν' ακούσω την φωνή σου, αυτή που πάντα έκρυβε ένα πονηρό γελάκι, τσακισμένη από την απώλεια, κι ας ακούγεται εγωιστικό αυτό. Ούτε θα σου πω τα τετριμμένα γιατί δεν χρειάζεσαι την δική μου προτροπή για να ζήσεις να τον θυμάσαι, όπως λένε. ΄Ήσασταν μια ζωή μαζί και από το χαμόγεό σας μέχρι πρόσφατα, σημαίνει πως την ζήσατε όμορφα. Το μόνο που θα τολμήσω είναι να σου πω: "Καλή δύναμη" σε σένα και στις κόρες σου, καλή δύναμη στην ψυχή σας που είναι γεμάτη από αναμνήσεις. Σ' αγαπώ πολύ.
Ελένη μου! ...κι έστειλα μια φίλη-ποιήτρια, από την Αθήνα, την Χριστίνα Αγρογιάννη με τον άνδρα της στη Εκθεση του Βιβλίου, την Κυριακή... -Πήρα ΤΟ ΧΟΡΟ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ ... Πολύ όμορφη Κυρία, κάπως μελαγχολική... μου είπε την Δευτέρα...
Κι ήρθα απόψε να σου πω μια Καλησπέρα, κι έμεινα! Α! πήγε να συναντήσει την αγαπημένη σου μανούλα! Όμως...πολύ νωρίς, Ελένη μου... χαρήκαμε που συναντηθήκαμε τότε, στον Ιανό... Λεβέντης! Κουράγιο, γλυκειά μου. Συλληπητήρια και στα παιδιά σας. Σε φιλούμε, Υιώτα-Δημήτρης,ΝΥ
Βλέπω την ώρα της ανάρτησης, αγαπημένη Έλλεν. Μπορώ να φανταστώ την αγρύπνια σου... Την ξέρω, την έζησα. Να τον θυμάσαι έτσι όπως ήταν, ωραίος πάντα και γελαστός. Ξέρω πως ό,τι και να πούμε, όσο κι αν φιλοσοφήσουμε το θάνατο, αυτός δεν παύει να μας αφήνει τις πιο βαθιές πληγές. Η σκέψη μου πάντα μαζί σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαθυτατα συλληπητηρια και πολυ πολυ αγαπη απο το Κοκια και την Δαφνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορώ καν να φανταστώ τι περνάς. Ομως ξέρω τι ειναι αυτοί οι τεράστιοι αποχωρισμοί. Σε φιλώ και θα σου κρατώ το χέρι νοερά. Εδώ είμαι, αν με χρειαστείς. Και, ναι, πάντοτε θα τον αγαπάμε όσοι τον γνωρίσαμε, έστω και λίγο.
ΑπάντησηΔιαγραφήAγαπητή Έλλεν όσοι αγαπούν έχουν νικήσει τον κόσμο! Η δική σας αγάπη θα κρατήσει για πάντα, γιατί έχει τη στόφα της απόλυτης παράδοσης. Εμείς εδώ, θα έχουμε μια ανοιχτή αγκαλιά για όποτε την χρειάζεσαι....
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζοντας τα σχόλια μπορώ να υποθέσω... Δεν έχω λόγια κυρία Ελένη... Δεχτείτε τα θερμά μου συλλυπητήρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ όλους, Κίκα, Αγγελική, Γιόλα, Στράτο, δεν μπορώ να πω πολλά, αλλά η αγάπη σας με στηρίζει. Σας ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην περασμένη Τετάρτη το μεσημέρι αποχαιρετήσαμε τον Κίμωνα, στον
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάραθο. Κύλησαν όλα τόσο γρήγορα, σ᾽ ένα κλίμα μεγάλης συγκίνησης και
με την καρδιά έτοιμη να σπάσει κάτω από τον καυτό ηλιο του
μεσημεριού, με τη μορφή του γελαστού Κίμωνα να κυριαρχεί μέσα μας, τον
θρήνο και τον σπαραγμό της “καλής του”, και τις θλιμμένες, με παγωμένα
από τη θλίψη πρόσωπα, όμορφες κόρες του. Κι εμείς γύρω, φἰλο καλοί,
αποχαιρετούσαμε βουβοί τον Κίμωνα, έναν σπάνιο, Καλό Άνθρωπο, που
έφευγε.
Aφόρητο το αίσθημα: “ποτέ πιά!”. Η γαλανόλευκη που τον σκέπαζε
δόθηκε στην οικογένειά του. Στο νού μου περνούσαν εικόνες από το
προπερσινό καλοκαίρι που είχαν την καλωσύνη να με επισκεφτούν στις
Κιτριές και να ανεβούμε και στην Πολιανή!! Ωραίες αναμνήσεις, με την
μορφή του Κίμωνα να κυριαρχεί, παντοτε γελαστός κι ευχάριστος! Ὀμως
τώρα έφυγε!
Καλή αντάμωση, “καλέ μας”! Έλλεν είμαι εδώ και σε αγαπώ! Κική
Το πιο πανω μήνυμα το έλαβα από την αγαπημένη φίλη Κική Σταμάτη και το μεταφέρω για λογαριασμό της.
ΔιαγραφήΤο έμαθα και ήμουν μακριά για να βρεθώ κι εγώ εκεί για το τελευταίο "αντίο". Ούτε τολμώ να σε πάρω τηλέφωνο... Δεν θέλω ν' ακούσω την φωνή σου, αυτή που πάντα έκρυβε ένα πονηρό γελάκι, τσακισμένη από την απώλεια, κι ας ακούγεται εγωιστικό αυτό. Ούτε θα σου πω τα τετριμμένα γιατί δεν χρειάζεσαι την δική μου προτροπή για να ζήσεις να τον θυμάσαι, όπως λένε. ΄Ήσασταν μια ζωή μαζί και από το χαμόγεό σας μέχρι πρόσφατα, σημαίνει πως την ζήσατε όμορφα. Το μόνο που θα τολμήσω είναι να σου πω: "Καλή δύναμη" σε σένα και στις κόρες σου, καλή δύναμη στην ψυχή σας που είναι γεμάτη από αναμνήσεις. Σ' αγαπώ πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ Λενάκο, να είσαι καλά. Η αγάπη των φίλων είναι μεγάλη παρηγοριά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη, τώρα το έμαθα. Τα θερμά μου συλλυπητήρια. Άλλες λέξεις δεν έχω να πω, παρά μόνο ότι σε σκέφτομαι πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓωρα το διαβασα και ειλικρινα συλλυπητηρια.Τα λογια ειναι φτωχα οτι και αν γραψουμε σε αυτη την απωλεια..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή...κι έστειλα μια φίλη-ποιήτρια, από την Αθήνα, την Χριστίνα Αγρογιάννη με τον άνδρα της στη Εκθεση του Βιβλίου, την Κυριακή...
-Πήρα ΤΟ ΧΟΡΟ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ ... Πολύ όμορφη Κυρία, κάπως μελαγχολική... μου είπε την Δευτέρα...
Κι ήρθα απόψε να σου πω μια Καλησπέρα,
κι έμεινα!
Α! πήγε να συναντήσει την αγαπημένη σου μανούλα! Όμως...πολύ νωρίς, Ελένη μου... χαρήκαμε που συναντηθήκαμε τότε, στον Ιανό... Λεβέντης!
Κουράγιο, γλυκειά μου.
Συλληπητήρια και στα παιδιά σας.
Σε φιλούμε,
Υιώτα-Δημήτρης,ΝΥ